Katarzynę Michalak fotografia pochłonęła. - Jestem amatorką. Choć są to dopiero świadome początki robienia zdjęć, czuje, że daje mi to wielką przyjemność – To jak narkotyk, uzależnienie, uciekam od codzienności, idę w plener, jestem tylko ja i aparat – mówi.

Pierwszy raz sięgnęła po aparat 17 lat temu. Zdjęcia robiła, by uwiecznić chwile, zwłaszcza te rodzinne i towarzyskie, ale też chwytała piękno przyrody, otaczającego świata, przemijania. Tylko wtedy jeszcze nie wiedziała nic o kadrowaniu, kompozycji zdjęcia, dobrym świetle, nie mówiąc o trójpodziale czy odpowiednich ustawieniach w aparacie. Były to zdjęcia spontaniczne.

 Katarzynę Michalak fotografia pochłonęła. - Choć są to dopiero świadome początki robienia zdjęć, czuje, że daje to jej wielką przyjemność – To jak narkotyk, uzależnienie, uciekam od codzienności, idę w plener, jestem tylko ja i aparat – mówi. - Jadąc samochodem obserwuję trasę, zawsze można trafić na ciekawe miejsca, zatrzymać się i zrobić zdjęcie, bo drugi raz taka okazja może się nie powtórzyć.

- Mam trochę zdjęć obiektów, które już nie istnieją. Lubię stare chatki, przydrożne krzyże. Fotografuję wszystko, co przyciągnie moją uwagę. Inspiracje czerpię z obserwowania fotografii innych fotografujących, którzy dzielą się swoimi zdjęciami w mediach społecznościowych i grup dla fotografów. Ostatnio dołączyłam do Grupy Twórczej Fotogram, są tu spotkania z ciekawymi fotografami, sporo można się dowiedzieć. Bywam na wernisażach profesjonalistów i bardzo cenię fotografie Kasi Gubrynowicz, które są bliskie mojemu spojrzeniu. - Jadąc w plener czasem zabieram dzieci,  córka powiedziała mi, że robię piękne zdjęcia, a synek po każdej zrobionej klatce zagląda do aparatu chcąc ją zobaczyć – na razie to najwierniejsi moi zwolennicy.

Z pewnością tych zwolenników przybędzie, po obejrzeniu wystawy, której wernisaż odbędzie się 21 maja (sobota) o godz. 17.30. W Gminnym Ośrodku Kultury w Suchożebrach.

Po wernisażu odbędzie się koncert piosenek Zbigniewa Wodeckiego.